Kenny Werner, piano; Hans Glawischnig, bas; Dan Weiss, drums.
Het schema voor drie dagen: donderdagavond met Toots Thielemans in Terneuzen, vrijdag met zijn trio in Le New Morning in Parijs (Bose Blue Note Records Festival), zaterdagmiddag Masterclass in Porgy en Bess, zaterdagavond met trio in Porgy en Bess en zondag via Brussel weer naar New York. Het is me niet eerder overkomen om in één week Kenny Werner twee keer te zien en horen spelen. Maar het genoegen is helemaal aan mijn kant. Helaas heb ik zijn openbare masterclass niet mee kunnen maken. Die masterclass is eigenlijk meer een algemene levensles gebaseerd op zijn filosofische lesmethode “Living Effortless Mastery” en toepasbaar voor vele disciplines. Laat angsten en doelstellingen los en verlies je in je instrument, dat is zo’n beetje het uitgangspunt.Kenny Werner heeft al meer fameuze trio’s gehad; o.a. met Marc Johnson en Joey Baron en meer recentelijk met Johannes Weidenmüller en Ari Hoenig. Nu speelt hij met een nieuw trio met de 36-jarige Oostenrijkse Hans Glawischnig op bas. Deze speelt ook mee op zijn nieuwe Blue Note CD Lawn Chair Society. Nieuwe drummer van het trio is Dan Weiss. Weiss nam onlangs een CD op samen met Ari Hoenig. Hij speelt met een enorme beheersing en dynamiek op de drums en zwerft samen met Werner en Glawischnig rond in de composities. Zo bespeelde hij tijdens de prachtig uitgevoerde Horace Silver compositie Peace (op vreedzame wijze) met messen de cymbals. Het trio opende de eerste set met If I Should Lose You (….the stars would fall from the skies...) met zonder twijfel Kenny’s vorig jaar overleden dochter Katheryn in gedachten.
Gedurende het boeiende concert merk je dat de muzikanten vrij en los rondbewegen in de composities alsof ze al jaren samenspelen. Kenny sluit de laatste set af met zijn lyrische Ahmad Jahmal-achtige compositie Luv.
Klik HIER voor een fotoverslag
