Easy to love: Roberta Gambarini op North Sea Jazz

zaterdag 14 juli 2007, North Sea Jazz Festival, Ahoy Rotterdam

Roberta Gambarini, vocals; Tamir Hendelman, piano; Neil Swainson, bas; Jake Hanna, drums; met speciale gasten:
Roy Hargrove, trompet, vocals en Dee Dee Bridgewater, vocals.

Vorig jaar stond Roberta Gambarini tijdens het North Sea Jazz Festival in dezelfde zaal (Darling) met George Mraz op bas, Willie Jones III op drums en de toen 87-jarige Hank Jones (geboren 31 juli 1918) aan de vleugel. Ook dit jaar staat het Hank Jones Roberta Gambarini Quartet geprogrammeerd. Voor de zekerheid stond in de Timetable al een extra pianist, Tamir Hendelman, vermeld. En inderdaad vanwege gezondheidsredenen – “niets ernstigs", wordt er benadrukt – is hem de vlucht naar Europa afgeraden. Roberta is inmiddels al enige jaren een regelmatig terugkerende gast op het North Sea Jazz Festival. Dit jaar is ze al eerder in North Sea Jazz sferen als optredend gast aan boord van het cruiseschip MS Rotterdam samen met o.a. Marcus Miller, Dee Dee Bridgewater, Roy Hargrove en anderen. Voor Roberta Gambarini lijkt 2007 het jaar van de erkenning en de doorbraak te worden. De Jazz Journalists Association heeft Roberta met genomineerden Cassandra Wilson, Diana Krall, Dianne Reeves, Nancy Wilson en Tierney Sutton uitgeroepen tot “2007's Female Vocalist of the Year”.

De afwezigheid van Hank Jones wordt goed gecompenseerd. Om te beginnen met het geluid. Het is mij tijdens het afgelopen festival opgevallen dat we niet te vaak getrakteerd worden op een mooi evenwichtig geluid. Dreunende rondzingende en irritant dominerende bassen waren helaas vaak ons deel. Voorafgaande aan dit concert loopt manager en producer Larry Clothier het geluid na en stelt voor ieder instrument het niveau af en blijft ook bij de knoppen staan. Deze aandacht komt ongetwijfeld het geluid voor publiek en muzikanten te goede. De in New York wonende Italiaanse put uit een uitgebreid repertoire van standards. Roberta brengt met haar heldere stem veel werk van Ellington. Als speciale gast wordt trompettist Roy Hargrove ten tonele gevoerd die ook later zijn vocale inbreng zal leveren. Vervolgens voegt bijna onherkenbaar en min of meer in cognito verborgen onder een hoedje Dee Dee Bridgewater zich bij het gezelschap. Dit levert een paar mooie duetten en plaatjes op. Door het ogenschijnlijk niet geregisseerde intermezzo met Bridgewater verliest Gambarini haar tijdsbesef en kondigt 20 minuten vóór het eind het laatste nummer aan. De fout herstellend komen ze terug voor een toegift van een half uur! Roy Hargrove heeft het podium verlaten, maar al scattend laat Roberta Gambarini de trompet nog eens klinken, zoals alleen zij dat kan!Wie Roberta Gambarini dit jaar nog eens wil zien en horen kan dat doen in Newport, Los Angeles, Seattle, het Ibiza Jazz Festival, het Duke Ellington Jazz Festival, The Blue Note in New York, Toronto, Moskou èn haar favoriete jazzclub Porgy en Bess in Terneuzen. De datum van het laatstgenoemde concert is nog niet bekend, maar hou de agenda in de gaten!

Dit artikel is ook gepubliceerd op jazzwebsite Draaiomjeoren.

Klik HIER voor een fotoreportage van Eddy Westveer.

God Only Knows

Zaterdag 14 juli, Laurenskerk, Rotterdam

Bert van den Brink, Marcussen hoofdorgel Laurenskerk

Met het idee dat er in Rotterdam niets muzikaals te beleven is, willen de Rotterdammers graag afrekenen. Het North Sea Jazz Festival 3 dagen binnen de muren van het Ahoy-complex “op Zuid” is daarvoor niet voldoende. Met 141 concerten op 50 binnen- en 8 buitenpodia is Rotterdam van 30 juni t/m 16 juli de jazzstad van Nederland. Dit alles onder de noemer van North Sea Round Town en met verschillende thema’s zoals Jazz Around The World, Jazz op Zuid, Jong Talent Podium, Jazzheldinnen aan de Maas èn Orgel Anders.
Op zaterdag 14 juli bespeelt Bert van den Brink het Marcussen hoofdorgel van de Laurenskerk. De winnaar van de VPRO-Boy Edgar prijs behoeft nauwelijks introductie, maar de Laurens met zijn orgel misschien wel. De vijf eeuwen oude laatgotische kerk staat voor velen symbool voor de geschiedenis van Rotterdam. Op 14 mei 1940 wordt de kerk zwaar getroffen door het bombardement op Rotterdam en blijven alleen de muren overeind staan. In 1947 start de heropbouw en pas in 1968 wordt de kerk weer volledig in gebruik genomen. Overigens is de kerk door de huidige situering geen stralend middelpunt van de stad geworden. Het plein voor de kerk is omsloten door weinig fraaie achterkanten van bedrijven en woningen. Dan het orgel, of beter gezegd de orgels: tijdens de wederopbouw van de kerk ontstond de uitzonderlijke mogelijkheid alle orgels in de Laurenskerk door één en dezelfde bouwer (Marcussen & Søn, Denemarken) te laten vervaardigen. Een situatie die nergens anders voorkomt. Het hoofdorgel is het grootste volledig mechanische orgel van Europa en telt 85 registers en bijna 7.700 pijpen. De langste pijpen zijn 10 meter lang. Sinds 2005 is Hayo Boerema de vaste organist en hij begeleidde Bert van den Brink tijdens zijn kennismakingstocht op dit orgel.
Bert van den Brink opent het concert om zijn publiek te laten wennen aan het orgelgeluid. Verscholen achter het immense orgel is hij onzichtbaar voor het publiek, wat natuurlijk ook omgekeerd het geval is. Vervolgens laat hij in zijn Improvisaties alle facetten van het orgel horen. Het is nauwelijks te bevatten dat dit gigantische instrument een heel fijn, subtiel en zuiver geluid kan voortbrengen. Bovendien is het heel goed mogelijk om de emotie en de essentie van jazzmuziek te laten horen. Bert doet dat op zijn inlevende en fijngevoelige wijze met My Funny Valentine, Bossa Blues van Clare Fischer en Duke Ellington’s Sophisticated Lady. En wat dan te denken bij deze (goddeloze of is het goddelijke) jazzmuziek in dit godshuis? Het concert vervolgt met de klanken van een Beach Boy favoriet God Only Knows. Een gospel blues sluit het concert af met hallelujah-klanken en Bert neemt, nu zichtbaar op het balkon naast de klavieren, een staande ovatie in ontvangst!

Dit artikel werd ook gepubliceerd op jazzwebsite Draaiomjeoren.

Klik HIER voor een fotoverslag

Ditjes en datjes in Dizzy.....

Donderdagavond 12 juli werd de serie Summerschoolconcerts afgesloten in Jazzcafé Dizzy in Rotterdam. Het rokerige, rumoerige en zweterige Dizzy bood podium aan het Harold Danko Trio die op hun beurt weer Gerard Presencer en Philip Catherine als gast hadden.

Harold Danko is het meest bekend van zijn langdurige samenwerkingen met Chet Baker, Gerry Mulligan, Thad Jones/Mel Lewis, Lee Konitz and Woody Herman. Sinds 1998 leek hij van de aardbodem verdwenen toen hij op uitnodiging van Eastman leiding ging geven aan het Jazz & Contemporary Media Department. In het kader van de Summerschoolconcerts is hij in Nederland waar hij de afgelopen week voor studenten en professionals workshops heeft gegeven. Het concert in Dizzy was de afsluiter en vormde tevens het Openingsconcert voor de concerten van North Sea Round Town. In Dizzy kon je vooral genieten van het overwegend rokende, bellende, sms-ende publiek dat mede door de lage toegangsprijs (gratis!!) lekker ongestoord verder kon kletsen over allerlei ditjes en datjes.Harold Danko, piano
Hein van de Geyn, bass
Billy Hart, drums
Gerard Presencer, trompet
Philip Catherine, gitaar

ART Hotel Rotterdam

ART Hotel Rotterdam is een 4-sterren hotel met 104 hotelappartementen. Deze kamers – kleurrijk en elk weer compleet anders ingericht - zijn uitgerust met volledige kitchenette en alle moderne faciliteiten zoals internet, safe, hifi set, TV met DVD speler, een senseo koffiezetapparaat, een 2 pits kookstel en kunstwerken aan de muur.

De kleurrijke inrichting is een magic mix van moderne kunstwerken, antieke- en moderne meubels en speciaal ontworpen tapijten. Iedere kamer is anders....

Wij verblijven hier tijdens het North Sea Jazz Festival!