Bert van den Brink, Marcussen hoofdorgel Laurenskerk
.jpg)
Met het idee dat er in Rotterdam niets muzikaals te beleven is, willen de Rotterdammers graag afrekenen. Het North Sea Jazz Festival 3 dagen binnen de muren van het Ahoy-complex “op Zuid” is daarvoor niet voldoende. Met 141 concerten op 50 binnen- en 8 buitenpodia is Rotterdam van 30 juni t/m 16 juli de jazzstad van Nederland. Dit alles onder de noemer van North Sea Round Town en met verschillende thema’s zoals Jazz Around The World, Jazz op Zuid, Jong Talent Podium, Jazzheldinnen aan de Maas èn Orgel Anders.Op zaterdag 14 juli bespeelt Bert van den Brink het Marcussen hoofdorgel van de Laurenskerk. De winnaar van de VPRO-Boy Edgar prijs behoeft nauwelijks introductie, maar de Laurens met zijn orgel misschien wel. De vijf eeuwen oude laatgotische kerk staat voor velen symbool voor de geschiedenis van Rotterdam. Op 14 mei 1940 wordt de kerk zwaar getroffen door het bombardement op Rotterdam en blijven alleen de muren overeind staan. In 1947 start de heropbouw en pas in 1968 wordt de kerk weer volledig in gebruik genomen. Overigens is de kerk door de huidige situering geen stralend middelpunt van de stad geworden. Het plein voor de kerk is omsloten door weinig fraaie achterkanten van bedrijven en woningen. Dan het orgel, of beter gezegd de orgels: tijdens de wederopbouw van de kerk ontstond de uitzonderlijke mogelijkheid alle orgels in de Laurenskerk door één en dezelfde bouwer
.jpg)
(Marcussen & Søn, Denemarken) te laten vervaardigen. Een situatie die nergens anders voorkomt. Het hoofdorgel is het grootste volledig mechanische orgel van Europa en telt 85 registers en bijna 7.700 pijpen. De langste pijpen zijn 10 meter lang. Sinds 2005 is Hayo Boerema de vaste organist en hij begeleidde Bert van den Brink tijdens zijn kennismakingstocht op dit orgel.Bert van den Brink opent het concert om zijn publiek te laten wennen aan het orgelgeluid. Verscholen achter het immense orgel is hij onzichtbaar voor het publiek, wat natuurlijk ook omgekeerd het geval is. Vervolgens laat hij in zijn Improvisaties alle facetten van het orgel horen. Het is nauwelijks te bevatten dat dit gigantische instrument een heel fijn, subtiel en zuiver geluid kan voortbrengen. Bovendien is het heel goed mogelijk om de emotie en de essentie van jazzmuziek te laten horen. Bert doet dat op zijn inlevende en fijngevoelige wijze met My Funny Valentine, Bossa Blues van Clare Fischer en Duke Ellington’s Sophisticated Lady. En wat dan te denken bij deze (goddeloze of is het goddelijke) jazzmuziek in dit godshuis? Het concert vervolgt met de klanken van een Beach Boy favoriet God Only Knows. Een gospel blues sluit het concert af met hallelujah-klanken en Bert neemt, nu zichtbaar op het balkon naast de klavieren, een staande ovatie in ontvangst!
Dit artikel werd ook gepubliceerd op jazzwebsite Draaiomjeoren.
Klik HIER voor een fotoverslag
