Lee Konitz & Walter Lang
zaterdag 3 november 2007, MuziekPodium Zeeland, Doopsgezinde Kerk, Middelburg
Lee Konitz, alt saxofoon;
Walter Lang, piano.
Na een ochtendvlucht van Sienna naar Keulen, een aansluitende autorit naar het Zeeuwse Middelburg, een kop uiensoep en een Griekse salade begint Lee Konitz zijn concert. De vorige maand tachtig jaar geworden Konitz speelt onversterkt en probeert tijdens de eerste ingezette tonen rekening te houden met de galm die het bijna honderd jaar oude kerkgebouw produceert. De vijfendertig jaar jongere Walter Lang begeleidt hem op de vleugel. Lang studeerde aan Berklee in Boston en aan de Amsterdamse Hogeschool voor Kunsten. Sinds 1999 heeft hij zijn eigen trio met bassist Nicolas Thys en drummer Rick Hollander. Lee Konitz oogt erg ontspannen en gaat ook de dialoog aan met het publiek. “Zijn er nog vragen?” “Antwoorden misschien?” “Verzoeknummers?”
Walter Lang, piano.
Na een ochtendvlucht van Sienna naar Keulen, een aansluitende autorit naar het Zeeuwse Middelburg, een kop uiensoep en een Griekse salade begint Lee Konitz zijn concert. De vorige maand tachtig jaar geworden Konitz speelt onversterkt en probeert tijdens de eerste ingezette tonen rekening te houden met de galm die het bijna honderd jaar oude kerkgebouw produceert. De vijfendertig jaar jongere Walter Lang begeleidt hem op de vleugel. Lang studeerde aan Berklee in Boston en aan de Amsterdamse Hogeschool voor Kunsten. Sinds 1999 heeft hij zijn eigen trio met bassist Nicolas Thys en drummer Rick Hollander. Lee Konitz oogt erg ontspannen en gaat ook de dialoog aan met het publiek. “Zijn er nog vragen?” “Antwoorden misschien?” “Verzoeknummers?”
Het komt zelfs tot ‘audience participation’ waarbij de bezoekers mee mogen neuriĆ«n. Konitz en Lang putten uit een indrukwekkende oevre-bibliotheek. Deze avond biedt veel ruimte voor subtiele en goed te volgen improvisaties waarbij het thema niet verloren gaat. Van de recente CD ‘Ashiya’, allemaal composities van Lang, worden slechts een paar verdwaalde akkoordenschema’s gespeeld. Na vijf kwartier spelen en een toegift beginnen Konitz’ vingers van de kleppen te glijden, zoals hij zelf zegt. Het applaus en de gecontroleerde zuivere klanken klinken nog lang na.
Klik HIER voor een fotoverslag van dit concert.
Klik HIER voor een fotoverslag van dit concert.