zondag 21 oktober 2007, jazzclub Porgy & Bess, Terneuzen
Paulien van Schaik, zang;
Hein Van de Geyn, bas;
Frans Grapperhaus, cello;
Yvonne van de Pol, altviool.
.jpg)
.jpg)
Het is inmiddels een traditie geworden in de Terneuzense jazzclub om ieder seizoen een “artist in residence” uit te nodigen voor een drietal concerten. Hein Van de Geyn valt de eer de beurt om daar dit jaar invulling aan te geven. Alleen de inhoud van het eerste concert in de reeks is bekend, waarover later meer. Op dit moment worden er leuke ideeën uitgewerkt voor de twee volgende concerten. Data en inhoud worden later bekend. Overigens komt Van de Geyn op 9 december nog een extra keer met Bert van den Brink in het kader van de VPRO Boy Edgar Prijs.Het eerste concert van het drieluik wordt door Van de Geyn ingevuld met jazz-zangeres Paulien van Schaik, altvioliste Yvonne van de Pol en cellist Frans Grapperhaus.
Paulien van Schaik is één van de beste Nederlandse vertolkers van de songs uit the American Songbook. Na haar terugkeer uit Amerika waar ze studeerde aan het Berklee College Of Music startte een samenwerkingsproject met Hein Van de Geyn en dit resulteerde in twee fraaie CD’s. Het gebrachte werk van deze middag beperkt zich overigens niet tot dit oeuvre. De playlist is HIER te vinden (met als aanvulling het openingsnummer de bassolo Winter en de toegift Summer).
Van Schaik weet je met haar stem te raken en probeert met haar intonatie en gevoel je bij de essentie van het lied te brengen. En dat is de tekst. Bij Kermit de Kikker’s lijflied It’s Not Easy Being Green spreekt dat misschien wat minder tot de verbeelding dan bij de Consuelo Velázquez’ afscheidslied Bésame Mucho. En wie wil er niet Bésame Mucho van Paulien van Schaik? Of wat te denken bij de schoonheid van het landschap in
.jpg)
Moonlight in Vermont..jpg)
People who meet in this romantic settingAre so hypnotized by the lovely...
Ev'ning summer breeze
Warbling of a meadowlark
Moonlight in Vermont…
Ware pareltjes zijn ook de in het Portugees gezongen liedjes van Tom Jobim; Retrato Em Branco E Preto en In útil Paisagem. De bijdrage van altviool en cello leveren een mooi extra kleurelement zoals in Blame it on my Youth en als ouverture in Goodmorning Heartache. Dit concert kan weer worden bijgeschreven als één van de juweeltjes in de geschiedenis van Porgy en Bess.
Klik HIER voor een fotoverslag van dit concert.
Ook gepubliceerd op jazzwebsite Draaiomjeoren
