.jpg)
Bert van den Brink, piano;Hein Van de Geyn, bas;
Hans van Oosterhout, drums.
De VPRO/Boy Edgar Prijs 2007 is toegekend aan Bert van den Brink, pianist, componist, arrangeur, docent en producent. De prijs, de belangrijkste in Nederland op het terrein van de jazz en geïmproviseerde muziek, bestaat uit een plastiek van Jan Wolkers en een geldbedrag van €12.500,-. De VPRO/Boy Edgar Prijs 2007 werd op woensdag 11 april 2007 uitgereikt tijdens een feestelijk programma in het Bimhuis te Amsterdam. Daarna gaat Van den Brink met zijn oude vaste trio met bassist Hein Van de Geyn en drummer Hans van Oosterhout langs de Nederlandse podia.
Vóór het podium van Porgy en Bess staan twee hoge microfoonstandaards en in een hoek achterin zit Ben Uijtjens achter een klein mengpaneel. Er worden geluidsopnames gemaakt voor een CD. Ook worden er een beeldregistraties gemaakt. Het gaat om één van de laatste concerten in Bert van den Brinks Boy Edgar Prijs toernee. De sfeer is ontspannen en het publiek applaudiseert gedisciplineerd ná elke laatste noot van ieder nummer. Geen te vroeg applaus en niet tussendoor na een solo. Het trio klinkt al één instrument. Van de Geyns baslijnen zweven weg in de pianoklanken van Van den Brink en Van Oosterhout tikt subtiel en gedreven alle nummers naar een goed slot. Toch is de communicatie tussen de muzikanten door het ontbreken van visuele aspecten een extra moeilijkheid voor de pianist. Zo is hij ook wel eens tijdens een live radio-opname gestart terwijl de band nog niet op het podium stond. Onbedoeld werd er toen een fraaie pianosolo gespeeld. Vanmiddag brengt het trio een aantal speciaal door hem voor deze toernee gecomponeerde stukken, wat composties van Van de Geyn en een paar verbouwde jazzstandards. En de onderlinge communicatie is bijna telepatisch! Bert van den Brink is geen geboren componist, zegt hij zelf. Veel nummers komen tot stand door wat te pingelen. En zo ontstaat er vaak nieuw materiaal. En Vacance is een dergelijk stuk. Het handelt over emotie. Een groep Afrikaanse kinderen viert via het Rode Kruis 3 weken vakantie in Parijs. Bij ieder nummer wordt tekst en uitleg gegeven. Zo vertelt hij bij een abstracte blues over de deelbaarheid van 12. "Als muziek vaag wordt, dan is het altijd twee keer zes maten, anders is het drie keer vier". "En" zegt-ie "twee keer vijf is ook twaalf" en aanvullend "rest twee".
Klik HIER voor een fotoverslag van dit concert.
