Sunday, March 30, 2008

Met Yvonne Walter op zolder

zaterdag 29 maart 2008, huis De Fortune, Elversele

Anne Wolf, piano;
Theo de Jong, basgitaar;
Yvonne Walter, zang.

YWAKO vzw werd in 2003 opgericht ten behoeve van de productie Gezien, gezegd & gezongen, met jazzangeres Yvonne Walter en de actrices Antje De Boeck en Els Dottermans. Deze productie werd met veel succes gebracht in culturele centra in Vlaanderen.

Sinds 2004 is de vereniging YWAKO de inrichter van het jaarlijkse “Mellow Time Music Festival” in Elversele, Oost Vlaanderen. Het buitenfestival zal dit jaar op zondag 31 augustus plaatsvinden. Vanaf najaar 2007 word er maandelijkse MELLOWTIME ZOLDERCONCERTEN georganiseerd, elke laatste zaterdag van de maand.
En dat dit soort kleinschalige concerten (in de intieme feestzaal op zolder van Huis De Fortune staan ca. 40 stoelen) niet aan kwaliteit hoeven in te boeten, blijkt wel. We zijn hier voor het eerst. Buiten in het rustige Elversele staan op de stoep twee vuurpotten te branden. Het aandachtige publiek komt uit de buurt, maar ook uit Oostende en Antwerpen. Geluid, licht en podium zijn dik in orde. Een mooie piano staat op het verlanglijstje!
Vanavond brengt het Yvonne Walter Trio latin jazz. Ik denk dat Yvonne Walter verder geen introductie behoeft.
De (nu 6 maanden zwangere) Anne Wolf begon als 9-jarige met pianolessen en volgde een opleiding muziek theorie aan het Conservatorium van Brussel. Daarna begint ze actief te musiceren en volgt ondertussen aan hetzelfde Conservatorium een opleiding Jazz, die ze na 4 jaar succesvol afrondt. In 2002 wint ze de DJANGO D'OR award en in 2006 wint ze de SABAM compositie wedstrijd met haar "moon at noon".
Dan over Theo de Jong. Toots noemde Theo de Jong tijdens een concert op 10 januari 1981 de Johan Cruyff onder de Nederlandse bassisten, terwijl tussen de coulissen Jaco Pastorius (door Toots aangekondigd als de Pele van de bassisten) stond te kijken. Tijdens dat concert speelde De Jong zelfs de legendarische Jaco Pastorius letterlijk ongeveer van het podium af. Theo de Jong werd eerder bekend door met Kayak en Ekseption te toeren en op te nemen. Inmiddels doceert hij al jaren aan de conservatoria van Amsterdam en Utrecht. Vanavond speelt Theo een 5-snarige akoestische basgitaar.
Alle ingrediënten voor een heerlijk avondje muziek zijn aanwezig. Met de klanken van "The Girl from Ipanema" nog in ons hoofd rijden wij door het Vlaamse land huiswaarts.

VOLGENDE CONCERTEN:
- ZATERDAG 26 APRIL 21.00 uur
BART & BART
Bart Quartier (vibrafoon) & Bart van Caenegem (Fender Rhodes)
- ZATERDAG 24 MEI 21.00 uur
RONY & HENDRIK
Rony Verbiest (bandoneon en baritonsax) & Hendrik Pellens (alt- en sopraansax)

Een fotoverslag van dit concert vind je HIER.

Gustavo Toker in zomertijd

zondag 30 maart 2008, Stadsschouwburg Middelburg

The Art of Duo; Tango y Milonga
Gustavo Toker, bandoneon
José Lopretti, piano

Middelburg heeft een traditie gekend van jazzconcerten op zondagmiddag in de foyer van de Stadsschouwburg. Dat was toen Gerard Peijs daar nog in levende lijve aanwezig was. Voor de bezoekers gaf dat een gevoel van intimiteit, maar juist ook van de mogelijkheid tot interactie. Kennelijk wil men die traditie weer nieuw leven in blazen. Maar waar het aan lag bij Gustavo Toker weet ik niet. Misschien was hij gevoelig voor de nieuw ingezette zomertijd. Misschien had hij gewoon zijn dag, week, maand of jaar niet. Hij vond het in ieder geval geen eer om in de foyer te spelen! En in de pauze en na afloop verdween hij direct naar de kleedkamer.

Natuurlijk is de uit Buenos Aires afkomstige Toker professional genoeg om op het scherp van de snede alle kleuren van het muzikale palet tot zijn recht te laten komen. Hij brengt samen met de uit Urugay afkomstige José Lopretti (deze zag ik eerder bij Izaline Calister) een fraaie bloemlezing uit de geschiedenis van de tango en de milonga. Ofschoon Toker sinds 1992 in Nederland verblijft, is hij kennelijk ook nog niet zo ingeburgerd. Hij kan zich niet voldoende uitdrukken in het Nederlands en geeft zijn toelichtingen in het Engels. Er wordt werk gebracht van de grote Argentijnse componisten en uiteraard ook eigen werk. Astor Piazzolla ontbreekt niet èn ook het door Carel Kraayenhof in Nederland op de kaart gezette Adiós Nonino wordt op een geweldige manier vertolkt. Ik zag geen tranen.

HIER een fotoserie van dit concert

Westerschelde Big Band

vrijdag 28 maart 2008, jazzclub Porgy & Bess, Terneuzen

Westerschelde Big Band
Muzikale leiding - Clement van Hove
Tenor sax - Cees de Vos, Luc Lambrechts.
Alt sax - Maarten de Vos, Michel van Hecke
Bariton sax - Walter Maas
Trompet - Fred van der Meiren, Bram Salomé, Veronique Andriessen, Robert Verelst, Koen Minnaert
Trombone - Hans de Doelder, Jacky Jurriëns, Oscar van Hecke, Rose-Mary Goossen, Arjen Bijleveld
Bastrombone - Peter Boon
Slagwerk - Wim Vervaeck
Basgitaar - Bert van Daele
Piano - Gerard van de Langkruis
Percussie - Willem Jan van Langevelde
Zang - Gisela Hermus
Gitaar - Tonnie Krijger
gast Bariton Sax - Jan Menu

De Westerschelde Big Band hield voor de vijftiende keer zijn jaarlijkse concert in jazzclub Porgy & Bess in Terneuzen. Zij werden deze keer bijgestaan door saxofonist Jan Menu. De Westerschelde Big Band heeft zijn wortels in Terneuzen, maar herbergt twintig muzikanten uit Zeeuws-Vlaanderen en Vlaanderen. Het concert in Porgy & Bess mag met gastmuzikant Jan Menu als een generale repetitie worden beschouwd voor Scheldejazz. Zij staan op zaterdag 17 mei om 17.00 uur op het hoofdpodium op de markt.
De Jamaicaanse ianist Monty Alexander zal dit festival op donderdag 15 mei openen met een concert op het podium van Porgy & Bess.

Klik HIER voor een fotoverslag

Quiet Nights of Quiet Stars door Natascha Roth

woensdag 26 maart 2008, Café Hopper, Antwerpen

Natasha Roth, zang;
Peter Hertmans, gitaar;
Ivan Paduart, piano;
Jean-Louis Rassinfosse, bas;
Mimi Verderame, drums;
Jack van Poll, gastpianist.

Natascha Roth is een jazzzangeres die veel heeft bijgedragen aan de Zuidafrikaanse jazzscene. Ze doceerde aan de Universiteit van Kaapstad. In Kaapstad leerde ze natuurlijk ook pianist Jack van Poll kennen. Kortgeleden nog zong ze op het Melodi International Jazz Festival 2007 in Zuid-Afrika samen met het legendarische Zulu Vocal Trio Mahotella Queens, 4 keer SAMA prijswinnaar Simphiwe Dana en R&B ster Lira, de in Nederland woonachtige Cubaanse pianist Ramón Valle en jazzlegende Pharao Sanders.
In Amerika trad ze op samen met zangeres Jeanie Bryson (dochter van Dizzy Gillespie).

Natascha is de dochter van de Duitse politiek journalist Thomas Roth (vroeger hoofd van de Duitse TV in Johannesburg, later hoofd ARD Haupstadt Studio Berlin en nu hoofdcorrespondent voor de Duitse TV in Moskou.

Opgegroeid in Duitsland werd Natascha als tiener ontdekt door Stephan Barbarino en trad op in zijn productie van Staatstheater Stuttgart van Bertolt Brecht's "Baal". Later studeerde Natascha aan het Max Reinhardt Seminar in Wenen en voltooide een Masters Degree in Jazz Vocals aan de Universiteit van Graz met Jazzvocalisten Mark Murphy, Andy Bey, Jay Clayton, Sheila Jordan en Michele Hendricks.

Natascha is een wereldmuzikant die zich niet laat vangen binnen hokjes. Ze zingt in verschillende talen van Portugees tot Engels en Afrikaanse talen als Xhosa, Zulu, Pedi and Swahili. Vanavond in Hopper haar première van haar nieuwe programma met uitsluitend jazz en uitstapjes naar Latin. Haar openingsnummer is Life As It Is van pianist Ivan Paduart en haar afsluiter is Jobim's Corcovado. Het zwoele Quiet Nights of Quiet Stars past eigenlijk het best bij haar stem èn haar verschijning. Tussendoor nummers van Cole Porter (So in love), Chick Corea (?), Frank Sinatra en anderen. Natuurlijk speelde Jack van Poll (die al de hele avond geduldig zat te wachten) de laatste twee nummers Time after Time en Corcovado.

Klik HIER voor een fotoverslag

Sjony en Bep

of te wel Frank Groothof's bewerking van George Gerswin's Porgy & Bess
vrijdag 21 maart 2008, Stadsschouwburg, Middelburg

Met o.m. Frank Groothof, Marzieh Reyhani, Susanne Roos (zang), Jan Menu (baritonsaxofoon), Maarten van der Grinten (gitaar), Jan Voogd (contrabas).

Theatermaker Frank Groothof bewerkte al eerder grote-mensen-stukken (van Grieg, Prokofiev, Tchaikovsky en Stravinsky) om tot familievoorstellingen. Hij maakt opera's leuk voor kinderen vanaf 7 jaar èn hun ouders.

De thema's en emoties in de voorstelling van Porgy en Bess over liefde, verdriet, wanhoop en eenzaamheid zijn van alle tijden en grijpen je ook nu nog naar de strot. Ik zag de voorstelling eerder op 28 april 2007 in Terneuzen (zie fotoverslag) en zag dat er toch wel wat ingrepen waren gedaan. Een gewelddadige verkrachtingsscène wordt op een imaginaire wijze ingevuld en wat meer aan de verbeelding overgelaten. En ook zijn enkele rollen wat herschikt. Bassist Jan Voogd speelde in een eerdere uitvoering wellicht de rol van slechterik wat te levensecht en boezemde kinderen bij opkomst al angst in. Frank Groothof speelt nu de rollen van Porgy, Sportin'Life, Crown en schoonmaker Sjony natuurlijk. Zijn tegenrol van de mooie Bess (en schoonmaakster Bep) wordt glansrijk vertolkd door Marzieh Reyhani. Terwijl Suzanne Roos de rol van Maria zingt en speelt.

De belangrijkste wijziging voor het verhaal is aangebracht na de try-out in het slot. Geen open eind meer met een mogelijk nare afloop, maar een happy end!

Zie HIER het fotoverslag.

Van 3 april t/m 12 mei staat de oorspronkelijke authentieke versie van George Gershwin’s meesterwerk Porgy and Bess in de originele Amerikaanse versie met een volledig Amerikaanse cast in het Koninklijk Theater Carré. Aan deze cast werken ca. 130 mensen.

Der Rote Bereich aus Berlin

woensdag 19 maart 2008, MuziekPodium Zeeland, Jazzcafé 't Schuttershof, Middelburg

Frank Möbus - guitar;
Rudi Mahall - bass clarinet;
Olivier Steidle - drums.

Op 8 juli 2005 kocht ik op advies van gitarist Anton Goudsmit de CD "Live in Montreux" van Der Rote Bereich. De CD werd opgenomen 9 juli 2001 en uitgebracht in 2004 op het ACT label.

Sindsdien heb ik ze niet gezien en gehoord. Dat kan ook wel kloppen, want heel veel treden ze niet op in Nederland. Zelf zeggen ze zo weinig op te treden dat ze zelfs hun eigen nummers niet kennen. Deze jongens komen aardig onorthodox en een beetje vreemd over. Lekker vreemd! Soms wordt een nummer aangekondigd en zeggen ze vooraf dat ze nog niet weten of ze het nummer helemaal gaan spelen. Een andere keer houdt een nummer (en dan onaangekondigd) gewoon voor het gevoel zomaar halverwege op. Dat vinden ze ook jazzimprovisatie. Der Rote Bereich bestaat inmiddels meer dan 10 jaar (alleen Olivier Steidle is in de plaats gekomen van John Schröder) en zetten een hecht geluid neer. Rudi Mahall beheerst zijn basklarinet bijzonder wel en het samenspel met gitaarkunstenaar Frank Möbus levert verse vernieuwende klankarchitectuur op. Slagwerker Olivier Steidle zet de ritmische kaders hard en strak neer en doet me wat denken aan drummer Jim Black (waarvan ik achteraf lees dat deze ook met Möbus samenwerkt). Der Rote Bereich is jazz-boom (zo noemen ze zelf hun stijl) door Duitsers met humor.

Foto's van dit concert vind je HIER.

Walter Norris te gast

zondag 16 maart, Jazzclub Porgy & Bess Terneuzen

Walter Norris, piano;
Hein Van de Geyn, bass.

In de serie met Hein Van de Geyn als 'artist in residence' de laatste gast.

Walter Norris
Walter Norris werd geboren op 27 december 1931 in Little Rock, Arkansas. Vanaf zijn vierde heeft hij klassieke pianolessen gehad. Vanaf zijn 23ste werkzaam als professioneel muzikant bij Howard William, Bitsy Mullin en Mose Allison. Vanaf augustus 1950 ging voor de U.S. Air Force naar Japan en Korea. Vanaf zomer '52 tot 1960 heeft hij met grote namen gespeeld als Stan Getz, Dexter Gordon, Johnny Griffin, Zoot Sims, Herb Geller, Cahrlie Mariano, Ornette Coleman, Don Cherry en meer. Daarna is hij naar New York getrokken waar hij van '63 tot 1970 pianist en uiteindelijk muzikaal directeur van de New York Playboy Club was. Ondertussen ging hij zich op de Manhattan School of Music verder bekwamen. Daarna wat jaren free-lancen en lesgeven en op toer met Thad Jones-Mel Lewis Jazz Orchestra, duo met Red Mitchell, in quartet met Dexter Gordon en kwintet met Red Rodney-Zoot Sims alvorens terug te keren naar New York City in september 1976. Daar werd hij lid van het kwintet van Charles Mingus.
In januari 1977 kwam Europa in beeld. Hij tekende een 5-jarig contract bij de Sender Freies Berlin Radio Orchestra. En hij werd gastdocent bij de Hochschule der Künste voor Piano-improvisatie van 1984 tot 1994. En na 1995 is het niet stil geworden. Er kwam een film "The Life and Work of Walter Norris" uit; hij toerde in Japan; er kwam een autobiografie "In Search of Musical Perfection" plus in 2005 een lesmethodeboek "Essentials for Pianist Improvisers".
In 2007 ontmoette hij (bij toeval?) Hanna en Hans Zuiderbaan uit Terneuzen. En in 2008 staat hij met Hein Van de Geyn op het podium van jazzclub Porgy en Bess in Terneuzen.

Foto's van dit concert vind je HIER.

Roy Hargrove Nights @ Porgy & Bess

vrijdag 7 maart 2008, Jazzclub Porgy & Bess Terneuzen
zaterdag 8 maart 2008, Jazzclub Porgy & Bess Terneuzen


Roy Hargrove, trompet en flügelhorn;
Justin Robinson, altsax;
Gerald Clayton, piano;

Ramón Valle, piano (gast op vrijdag in laatste nummer) Danton Boller, bas;
Montez Coleman, drums.


Roy Hargrove was al eerder in Porgy & Bess. Ben eerlijk gezegd de tel wat kwijt geraakt. Zal inmiddels zo rond de 15 keer zijn. De eerste keer was hij nog een onbekende jongeling. Inmiddels is hij richting de veertig en heeft hij nog steeds dat bijna kinderlijke enthousiasme. Hij leeft voor zijn muziek. Op het podium lijkt hij bijna in trance. En naast of achter het podium is hij een ander mens.
Inmiddels kan hij met dit kwintet lezen en schrijven. En de bezetting is van wereldklasse. Eigenlijk wordt het eens tijd dat er iets van op CD verschijnt.
En dit voorjaar gaat dat ook gebeuren. Sterker nog: de opnames zijn gereed en ik heb de CD (op een kaal schijfje zonder label en zonder bijbehorend doosje met tekst) al gehoord (26-3). Een zeer gevariëerde plaat met hard bop, ballads en zelfs soulmusic! De CD is een goede weergave van het concert zoals gegeven op vrijdagavond. En Roy is op zijn best in de besloten en warme sfeer van Porgy & Bess. Het kwintet speelt twee sets zonder veel onderbrekingen als een trein waarbij nooit het gevoel van 'automatische piloot' ontstaat. Die indruk wordt het tweede concert op zaterdag bevestigd. Het gespeelde repertoire verschilt vanaf het eerste nummer en ook de volgorde is anders. Geen straf om twee concerten van Roy Hargrove bij te moeten wonen!

Meer foto's?
Concert 1
Concert 2

Sunday, March 23, 2008

Italiaanse avond in het bimhuis

woensdag 27 februari 2008, bimhuis, Amsterdam

Vinicio Capossela, zang, piano, gitaar, ukelele, handpiano, fietsbel;
Glauco Zuppiroli, bas;
Alessandro Stefana, gitaar, banjo;
Eusebio Martinelli, trompet, trombone, tuba;
Vincenzo Vasi, theremin, marimba, samplers;
Massimiliano Sorrentini, drums.

Vinicio Capossela is wereldberoemd in Italië. En sinds hij de wereld lijkt te veroveren, wordt hij vaak vergeleken met Tom Waits. Ik kan me daar voor wat betreft de muzikale bezetting en de teksten (die ik helaas niet kan verstaan) wel wat bij voorstellen. Vinicio is extravert en op het podium is hij een acteur en probeert hij zijn publiek in te palmen en geheel voor zich te winnen. En of dat nu Nederlands publiek is ("dit is pas het begin") of Italiaans. Hij komt heel sympathiek over. Naar schatting meer dan 80% in het bimhuis was van Italiaanse oorsprong. De entertainer bekoort met zijn muziek en zijn theatrale kostuums, maskers en hoofddeksels. Zelfs de rozen en rozenblaadjes voor het publiek ontbreken niet. Van ontroerende ballades tot en met carnavaleske meestampers behoren tot zijn repertoire. Alle elementen bij elkaar plus de soms minder alledaagse instrumenten creëren soms een sfeer van circusentertainment. Klanken van tuba, trompet, banjo, handpiano, fietsbel en niet te vergeten de zingende-zaag-klanken van de theremin vermengen zich met de zang van de 42 jaar geleden in Hannover geboren Italiaanse troubadour. Een toegift is onvermijdelijk!
Meer foto's van dit concert vind je HIER.

Friday, March 21, 2008

Pol's Pace for Jazz

zondag 24 februari 2008, Pol's Place for jazz, Bergen op Zoom

Bert van den Brink, piano;
Frans van Geest, bas;
Jasper van Hulten, drums.

In het weekend word ik meestal getrakteerd op één van Bert's Bytes. Dat zijn muzikale piano-improvisaties, waar ik wekelijks per e-mail op wordt geattendeerd. Ik noem het altijd "verse" muziek. Via de website van Bert Van den Brink kun je dit wekelijkse miniconcert beluisteren. Er staan ook 51 oude edities om terug te luisteren. En via Bert's agenda kom ik bij Pol's Place for Jazz terecht. Pol's Place is in de Don Camillo Bar in Bergen op Zoom. En in die volgepakte tent speelt het Bert van den Brink Trio met Frans van Geest op bas en Jasper van Hulten op slagwerk en Bert zelf op een buffetpiano. Ik schat dat er maximaal 75 personen binnen kunnen en dan sta je met je armen gestrekt langs het lichaam en kun je niet omvallen. Maar ondanks de wat krappe en (tot 1 juli!!!) rokerige lokatie wordt er uitstekend gemusiceerd.

En Pol's Place heeft een uitstekende programmering voor het komende jaar met maandelijks een optreden gepland. Zoals Sensual, The Eric Ineke JazzXpress, Kim, Lolita Durango, Bart Lust Quintet en in december afsluitend met Mona Lisa Overdrive. Ofschoon ik me afvraag hoe een kwintet met een trombone er goed in past, is de entree gratis. En het publiek wordt tijdens het concert door middel van bordjes er op gewezen stil te zijn. Biertje er bij en focus op de muziek!

Meer foto's van dit concert vind je HIER.

Saturday, March 8, 2008

John Marshall Ferdinand Povel European Quintet

zondag 17 februari 2008, Jazzclub Porgy & Bess, Terneuzen.

John Marshall, trompet;
Ferdinand Povel, tenor saxofoon;
Rob van Bavel, piano;
Frans van Geest, bas;
Hans Dekker, drums.

John Marshall vormt met zijn 45 jaar trompet-ervaring één van de belangrijkste pijlers van het European Quintet. De in New York geboren Marshall woont sinds 1992 in Keulen en is solotrompettist in de WDR Big Band. Samen met de 61-jarige tenorsaxofonist spelen zij vanaf die tijd regelmatig in Europa samen. Dat het kwintet niet dagelijks samen speelt, blijkt wel uit het gegoochel met de aanwezige bladmuziek en soms de verwarring over de te spelen toonsoort. Maar als ze spelen, vliegen de vonken er af. Het publiek wordt getrakteerd op twee sets met bop uit de eredivisie en een uitgelezen niet alledaags repertoire. Nummers als Kenny Dorham's Una Mas, zijn eigen door Henk Meugeert voor het Jazzorchestra of the Concertgebouw bewerkte Frisky en Marshall Arts van Rob van Bavel spatten van het podium. De geest van Dizzy Gillespie waart deze middag veelvuldig rond in de vorm van That's Earl Brother, Two Bass Hit en Con Alma (als toegift). Verrassende vocale talenten werden met Little Girl ten gehore gebracht.


Klik hier voor een fotoverslag van dit concert.

We want Mo(o)re!

woensdag 13 februari 2008, MuziekPodium Zeeland, Jazzcafé 't Schuttershof, Middelburg

Michael Moore, klarinet, basklarinet en altsaxofoon;
Eric Vloeimans, trompet;
Marc van Roon, piano;
Paul Berner, bas;
Owen Hart jr., drums.

Michael Moore volgens het World Wide Jazz Web:
Michael Moore kreeg klarinetlessen van zijn vader. Op z'n zeventiende speelde hij 's avonds in plaatselijke clubs. In Boston studeerde hij aan het New England Conservatory. Als lid van het orkest van de theatergroep The Salt Lake Mime Troupe speelde hij in Europa, waar hij rond 1977 bleef hangen. Hij speelde op straat, alleen, en met zijn broer Gregg op trombone en slagwerker Michael Vatcher, beide eveneens afkomstig uit The Salt Lake Mime Troupe. Daarnaast speelde hij met Gijs Hendriks, Misha Mengelberg en Guus Janssen en schreef muziek voor dans en theater.
In 1986 kreeg hij de Boy Edgar prijs voor zijn bijdrage aan de Nederlandse jazz en geimproviseerde muziek. Hij maakt tegenwoordig deel uit van het Maarten Altena Ensemble, het Guus Janssen Orkest en het ICP Orkest. Daarnaast speelt hij frisse neo-bop in Jasper Bloms Zut Alors! en kamerachtige muziek met Ernst Reijseger en Han Bennink in Trio Clusone en in een trio met Tobias Delius en Wolter Wierbos. Hij speelt verder in Available Jelly, in het Nederlands/New Yorkse gezelschap the Persons en leidt een eigen kwartet.

"Michael Moore, die popsongs als Neil Hefti's 'Girltalk' logisch aan een Herbie Nichols thema koppelt, liet zijn altsax zingen als een kanarie in een kooitje (spatzuiver en toch een beetje treurig), maar demonstreerde ook hoe je zonder mondstuk mooi schor op een klarinet kunt toeteren." (Erik van den Berg in De Volkskrant)

Klik hier voor een fotoverslag van dit concert

Yvonne Walter & Friends

zondag 27 januari 2008, Café Hopper, Antwerpen


Yvonne Walter, zang;
Rony Verbiest, bandoneon, baritonsax;
Hans van Oost, gitaar;
Mary Hehuat, bas.

Van het één komt soms het ander. De week ervoor trof ik Yvonne Walter aan de bar van jazzcafé Porgy en Bess in Terneuzen. Daar speelde op dat moment Rony Verbiest samen met Hein Van de Gein (zie hiervoor). Zij attendeerde me op het concert in Hopper. En zo belandde ik in de intieme sfeer van dit Belgische jazzcafé van het eerste uur. Hopper heeft reeds een jarenlange traditie van concerten en Yvonne Walter is er een regelmatige gast.

Achter mijn bolleke viel er te genieten van een goed op elkaar ingespeeld kwartet. Die een greep uit het American Songbook ten gehore brachten. Gitarist Hans van Oost had de ondankbare taak de rol van (zijn vroegere docent) Paolo Radoni over te nemen. Radoni overleed op 21 december op 58-jarige leeftijd. Van Oost toonde zich een waardig vervanger. Ik ben een absolute fan van de helaas in Nederland nauwelijks bekende Rony Verbiest. Deze speelt op zowel bandoneon als baritonsax zeer gepassioneerd en zichtbaar vanuit zijn hart.


Voor wie ook eens kennis wil maken met het bruisende jazzhart van Antwerpen kan ik aanbevelen de agenda eens te checken. Hopper programmeert meestal 3 concerten in de week! Zondagmiddag en maandagavond met "gratis inkom" èn woensdagavond.


Klik voor meer foto's van Yvonne Walter & Friends: HIER!

Photo Search by Google

On Flickr you can find more of my photos
Google

Contact

Quotes

  • "Jazz is not dead, it just smells funny!" (Frank Zappa)

North Sea Jazz Festival 2006

North Sea Jazz Festival 2006
Leela James
Powered By Blogger